The Vietnamese way

Tjao Ba!

Het is maandagmiddag half 1. Na een uur lang omhoog rijden bereik ik de bergtop en gaat de weg eindelijk weer naar beneden. Ik geef wat extra gas en scheur op fijn tempo over de bochtige weg. Als ik het uitzicht voor me zie schiet er kippenvel over m'n hele lichaam heen. Het is alleen geen vlaag kippenvel, het komende halfuur verdwijnt het niet meer van m'n armenl. Al mijn verwachtingen die ik had worden meer dan ooit overtroffen. Het uitzicht is zó, zó overdenderend en dat gaat samen met het geweldige gevoel van het motorrijden. Dat resulteert erin dat ik schreeuwe d de berg afrijd. Vietnam is geweldig.

Ja, ik heb besloten om door Vietnam te reizen op de lokale manier: de motor. Wat fietsen voor ons zijn in Nederland, zijn motoren voor de Vietnamezen. Elk kind van boven de 7 kan er op rijden, waarschijnlijk met 3 anderen achterop ook nog. In Saigon ben ik ook op zoek gegaan naar een nieuwe beste vriend voor de komende maand. En ja, na 3 dagen zoeken had ik hem gevonden. Op de derde foto zie je mijn beauty poseren in een berglandschap. Hij heet Bouncer, vernoemd naar z'n goede vering. Het verkeer in Vietnam is wel... Hoe zal ik het noemen? Uitdagend. Als je naar de eerste foto kijkt, krijg je een snelle indruk van het verkeer in Vietnam. Honderden motorbikes die kriskras door elkaar gaan. En daar moest ik ook doorheen nadat ik in een halfuurtje geleerd had om een schakelmotor te besturen. Ach, had ik het ergste wel gelijk gehad.  In Saigon heb ik veel tijd doorgebracht met locals. De Vietnamezen zijn super vriendelijk en oefenen graag hun Engels met je. Tegelijkertijd heb ik hard m'n best gedaan om Vietnamees te leren en ik moet zeggen dat ik na 3 weken een aardig woordje over de grens spreek. Vooral in het onderwerp voedsel(tuk eung) kom ik goed uit de voeten. Ik verbaasde mezelf toen ik afgelopen week een heel Vietnamees gesprek voerde over het eten. 

Ik ben naar Dalat gereden samen met twee jongens die ik in Saigon had leren kennen. Dalat is een wat koelere plek in de bergen met veel mooie wegen om op ontdekking te gaan. Zo zijn we een dagje naar een blue lagoon gereden over een half modder half stenen paadje, mountainbiken 2.0, en ik was erg blij met de vering van Bouncer.

Ook hier verbleef ik in een tophostel met super vriendelijke mensen en heeerlijk eten. Druk en gezellig. Je kan op de foto zien hoe blij ik van al dit lekkers werd. 

Vanuit Dalat zijn we naar Nha Thrang gereden. Dit is een weg vanuit berggebied helemaal naar de kust. Dit resulteerde in prachtig uitzicht dat ik eerder al beschreef. En oh wat ben ik blij met de beslissing om een motor te kopen hier. Ik rij continu door geweldige landschappen. Niet alleen gebergtes, maar ook eindeloze felgroene rijstvelden omringd door bergen, mooie verlaten stranden en dorpjes die ik beschrijf als echt Vietnam. De vrijheid van de motor maakt het reizen heel fijn. Stoppen voor foto's is geen probleem en nog beter: stoppen voor een snelle duik in de zee om vervolgens helemaal fris door te rijden. Ik kom ook op zoveel plekken waar ik met de bus nooit zou komen. Ik noem het 'echt Vietnam'. Toeristen worden hier bijna nooit gezien dus iedereen kijkt twee keer om als ze een lange blonde Nederlander voorbij zien komen. Kinderen rennen naar je toe om gedag te zeggen. Overal is lekker en interessant eten te koop voor bijna geen geld. Zo hadden we een keer een hele maaltijd (heb geen idee wat ik at overigens) voor omgerekend 10 eurocent. Dit zijn ook de goede plekken om te showen met mijn Vietnamees. De mensen vinden het geweldig als je een paar dingen kent in hun taal.

Stukje verder naar Hoi An, een ander plaatsje aan de kust met een hele relaxede sfeer voor een stad. Sommige gedeeltes worden afgesloten voor motorverkeer, overal hangen lampionnen, er zijn allemaal leuke winkeltjes (voornamelijk kleding en leer), en overal is heerlijk eten te krijgen. Nu ik dit schrijf begin ik langzaam een patroon te zien, het eten maakt echt indruk op me blijkbaar. Ook ik heb een kleermaker bezocht hier en een pak op maat laten maken. Het is even wat ruimte en gewicht in m'n tas, maar het is het meer dan waard. 

Vanuit Hoi an ben ik naar Hue gereden door een bergpas. Uiteraard leverde dit weer prachtig uitzicht op en ben ik hier ook weer op ontdekkingstocht gegaan. Ik ben een smal paadje opgereden zodat ik helemaal bovenop een berg terecht kwam. Het is jammer dat het zo bewolkt was maar ondanks dat was het alsnog een heerlijke plek om even een broodje pindakaas weg te happen.

In Hue heb ik een verlaten waterpark bezocht. Iemand heeft daar ooit een waterpark in de jungle gebouwd, maar dit is nooit afgemaakt. De overwoekerde glijbanen gaven een hele bizarre sfeer en bet was een leuke plek om alle attracties te ontdekken. Ik zit hier ook weer in een hostel waar veel Vietnamezen van mijn leeftijd komen chillen, heel leuk om te praten over de verschillen tussen cultuur. Vooral de jongens zijn vaak geinteresseerd in mijn mening over seks voor het huwelijk. In Vietnam wordt dat nu nog als een taboe gezien, maar ik heb het idee dat dat langzaam gaat veranderen als ik de jeugd hoor. Het is ook schattig om te zien hoe verlegen ze kunnen worden bij deze onderwerpen. Tông vertelde mij dat hij hierover nooit met zijn eigen vrienden zou praten. Nou, fijn dat ik als nuchtere westerling even een uitlaatklep kan zijn voor al zijn opgekropte ideeen over de maatschappij. Gisteravond was een van de meiden die hier werkt jarig en dat hebben we gevierd. Ze namen ons mee naar een paar barretjes en clubs en daar hebben we weer is goed gefeest. De feesttijden zijn hier zo verschillend vergeleken Nederland. Om half 2 gaat iedereen ongeveer naar huis, terwijl ik thuis dan ongeveer net naar de stad vertrek.

Komende dagen staat er weer een mooie route voor de boeg. Een route door de jungle over een verlaten weg tegen de grens van Laos aan. Ik ben benieuwd!

Daam biëd va yiu,